Guru SD-ku tersayang

Di SD Sawangan III yang ada di tengah tegalan (ladang) kampungku, ada beberapa guru yang kurasa berkesan di hatiku dan berjasa dalam membekali dan menghantarku kekehidupanku kini. Beliau-beliau itu antara lain:

Pak Sutamto atau Pak Tamto yang ganteng, berkulit kuning, berpakaian rapi dengan rambut berombak. Beliau kalau ke sekolah naik sepeda atau naik motor Honda CB 100. Beliau penyabar dan penyayang murid. Beliau mengajar aku di kelas 1. Aku ingat nilai pertamaku ketika SD adalah nilai ”B” yang kuperoleh ketika aku berhasil menulis beberapa huruf dengan benar.

Pak Sumar yang berperawakan tegap, kulit hitam seperti layaknya guru yang nyambi bertani, berkumis, rambut keriting. Beliau mengajar aku kelas 6 dan beliau sangat pandai memotivasi murid untuk belajar dengan menceritakan pengetahuan-pengetahuan umum yang diambil dari berbagai sumber. Beliau secara umum sangat terbuka, walau sesekali marah kalau ada murid yang malas belajar. Beliau kalau ke sekolah naik sepeda jengki berwarna hijau tua yang terawat baik dengan spion yang terawat bersih.

Ibu Sumiati atau Bu Sum panggilannya, beliau tinggi dan gemuk perawakannya, berkacamata, rambut lurus yang digelung lipat. Seperti Pak Sumar beliau juga banyak mendorong siswa untuk rajin membaca dan belajar pengetahuan umum. Aku diajar beliau di kelas 4 dan aku sangat senang dengan cara beliau mengajar sehingga aku mengimbangi saran beliau dengan membaca apapun yang kutemukan. Ketika sedang berjalan dimanapun dan aku menemukan sesobek kertas koran, maka kertas itu kubaca dulu baru kubuang. Beliau sesekali mengadakan cerdas cermat dan pemenangnya dikasih hadiah permen atau kue. Aku sering mendapatkan permen ini karena jawabanku sering benar.

Pak Jaslan, beliau guru kelas 3 seingatku. Beliau ramah, perawakan agak kecil, rambut keriting dan agak botak. Beliau sangat sayang padaku dan sering menyuruhku membelikan rokok di warung dan nanti aku diberi upah he..he...beliau ke sekolah naik sepeda kumbang DKW atau terkadang Honda CB 100.

Bu Is, dulu sewaktu mulai mengajar di sekolahku beliau masih gadis. Cantik, semampai, rambut lurus digelung dan harum sehingga murid-murid laki-laki suka sekali menyambut kedatanban beliau di pagi hari dan berebutan bersalaman dengan beliau karena tangannya harum bau bedak. Setelah bersalaman biasanya murid-murid saling pamer, memamerkan keharuman tangannya masing-masing yang terkena bedak Ibu Lis...he..he... Beliau penyabar terhadap siswa. Beliau akhirnya cinlok (cinta lokasi) dan menikah dengan Pak Jaslan.

Bu Inul lengkapnya Ibu Zainul Inayah yang mengajarku di kelas 5. Beliau tipikal guru kampung, sabar, ulet dan penampilan sederhana. Beliau berperawakan kecil dan rambut lurus digelung. Hal yang masih kuingat adalah beliau selalu menyentuhkan telunjukknya di ujung lidah ketika akan membuka halaman buku...

Bu Siti Rahayu, beliau adalah guru kelas 1-2, beliau berperawakan tinggi, berkacamata, penampilan sederhana dan sangat sabar terhadap murid. Beliau tipikal guru yang mengayomi murid. Ketika murid tidak masuk sekolah, beliau buru-buru menengok karena kuatir muridnya sedang sakit...luar biasa pengabdian dan perhatian beliau terhadap siswa....

Pak Daryanto, beliau ngganteng, rapih, perawakan sedang. Beliau Kepala Sekolah. Beliau pintar memotivasi siswa untuk berani tampil ke depan dan berani mengutarakan pendapat.

Pak Ashari, berperawakan ceking, tinggi, rambut lurus dan bersepeda ke sekolah. Beliau guru agama. Murid-murid senang diajar karena beliau pintar bercerita khususnya bercerita tentang tarikh atau sejarah Islam.

Itu beberapa guru SDku yang kuingat pernah mengajarku... Saya sangat hormat pada beliau karena sumbangsihnya yang luar biasa dalam mencerdaskan kehidupan bangsa. Walau gaji guru kecil, tapi beliau-beliau tersebut tidak mata duitan dan bekerja penuh pengabdian. Suatu hal yang semakin langka di negeri ini. Semoga amal beliau-beliau tersebut akan menjadi mata air yang senantiasa mengalirkan sungai pahala sepanjang masa. Amin....